Gearbox Software heeft in hun redelijk lange bestaan een flinke fanbase opgebouwd, maar ook een groep mensen in het harnas gejaagd door bijvoorbeeld het behoorlijk matige Alien: Colonial Marines uit te brengen. De fanbase is voor het grootste deel ontstaan door de briljante Borderlands-franchise en dat weten ze ook bij Gearbox. Battleborn is hun nieuwste paradepaardje en het mag geen geheim zijn dat er toch flink wat elementen geleend zijn van Borderlands. Is Battleborn dan vooral heel veel knip- en plakwerk of heeft Randy Pitchford weer iets tofs neergezet met een eigen smoel?

In Battleborn vechten veel groepen om Solus, de laatste ster in het universum. Na een catastrofale gebeurtenis zijn alle planeten en sterren verdwenen en zoeken de overgebleven groepen hun heil bij de laatste ster. Zoals eigenlijk altijd het geval is kunnen de laatste vijf groeperingen het niet met elkaar vinden en knallen ze elkaar overhoop, maar toen duidelijk werd dat ze een gezamenlijke vijand hebben, werd er besloten samen te werken en een elitegroep te vormen: de Battleborn. Dit bonte gezelschap van vijfentwintig individuen levert de personages waar jij als speler mee aan de slag kunt.

Battleborn FPS

De story mode van deze game bestaat uit acht behoorlijk lange missies die je in je eentje , online met maximaal vier anderen en zelfs co-op op de bank met een vriend(in) kunt spelen. Het verhaal zelf is vermakelijk, maar niet bepaald hoogstaand. Dat komt ook wel een beetje doordat de missies in willekeurige volgorde te spelen zijn en daarom mist er een beetje een rode draad. Een ander puntje is dat deze story mode niet perse iets is voor de eenzame krijger, want in je eentje zijn de missies lang niet zo leuk als met een groep. Met meerderen worden de missies uitdagender, dynamischer en eenvoudigweg leuker. Een principe dat ook in Borderlands zat, alleen is die game ook heel erg leuk om in je eentje te spelen.

Wil je Battleborn op zijn sterkst zien, dan moet je bij het PvP-gedeelte van de game zijn, want deze is ontzettend verslavend. Er zijn in totaal drie gamemodi: Capture, Meltdown en Incursion. Elke modus heeft slechts twee maps en dat vind ik wat aan de karige kant. Toch is de aanwezige content wel erg sterk en heeft het een vibe die we uit veel MOBA’s kennen. In Meltdown is het de bedoeling dat je groepen met robotminions naar een versnipperaar aan de andere kant van de map begeleid. Het vijfkoppige team dat als eerste vijfhonderd punten haalt, wint de match. In Incursion zijn ook de minions van levensbelang om twee dodelijke robots in het vijandelijke kamp te vernietigen. Capture is ten slotte de minste van de drie, want hier vind je niet de leuke MOBA-elementen. Het is in feite drie punten op de map overnemen om punten te scoren, een principe dat we al in heel veel andere games hebben gezien. Elke map zit vol met turrets, healing stations en elite bots die je allemaal kunt aanschaffen met Shards. Deze Shards zijn verspreid over de hele map en hoe meer je er van vindt hoe beter, want je hebt net dat streepje voor als je genoeg turrets hebt gebouwd.

Er zijn zoals eerder gezegd vijfentwintig personages om uit te kiezen en dat klinkt als een enorme opgave om ze allemaal een keer aan het werk te zien. Gelukkig heeft Gearbox een slim levelsysteem ingebouwd, waardoor je alles uit je karakter kunt halen in één missie of multiplayer match. Het levelen van je personage gaat namelijk razendsnel en bij elk level dat je behaalt, heb je keuze uit twee opties met elk zijn voor- en nadelen. Deze ‘DNA-streng’ gaat door tot level tien en is makkelijk te halen in een match. Bij het spelen van een nieuwe potje wordt iedereen weer op het eerste level gezet en kun je een ander personage in volle glorie uitproberen. Een heel tof systeem om ervoor te zorgen dat het leuk en haalbaar wordt om alle unieke personages een keer uit te proberen.

Naast het DNA-systeem zijn er ook nog twee andere manieren van levelen in Battleborn. Ten eerste kan elk personage levelen tot en met level vijftien door veel met ze te spelen. En dan bedoel ik ook echt heel erg veel. Het duurt lang, maar de beloningen die je krijgt per level zijn vaak wel tof, in de vorm van een skin, emote of een Mutation. Dat laatste is een extra optie in je DNA-streng die vaak een tikkeltje sterker is dan de twee standaard skills. Het levelen van je Rank is de tweede manier van progressie in Battleborn. Dit gaat tot en met level honderd en met elk level dat je stijgt, speel je personages en loot vrij. Dit gaat ook veel langzamer dan gehoopt en tot op het moment van schrijven heeft nog niemand dit level gehaald. Je zult dus aardig wat tijd moeten stoppen in Battleborn, maar met de multiplayer is dat eigenlijk geen probleem.

De karakters van Battleborn zijn het beste te omschrijven als divers en absurd. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen uit een pinguïn in een robotpak, een tiener met een behoorlijke demoon op zijn rug en een kauwgom kauwende enorme Amerikaan met een gattling gun. De personages zijn in grofweg vijf categorieën te verdelen: Healers, Tanks, Snipers, Attackers en Melee. Het is aan jou en je teamgenoten om te kiezen, maar Battleborn kent geen genade voor ongebalanceerde teams. Toch heeft de game zelf ook te kampen met wat balansproblemen, want mijn hemel wat zijn sommige personages overpowered zeg. Mocht je in een potje tegen Phoebe of Deande moeten, dan kun je beter rennen voor je leven. Het is kwalijk dat deze problemen er nog steeds inzitten, want tijdens de meerdere bèta’s en speelsessies die ik voor de release heb gehad, was dit al het geval. Laten we hopen dat het snel gepatcht wordt, want het haalt soms een beetje de lol uit de game.

Met Battleborn heeft Gearbox een degelijke game neergezet die makkelijk tientallen uren leuk blijft. De grafische stijl, de humor en de vele unieke personages zijn ijzersterk. Twee van de drie multiplayermodi zijn erg geslaagd en de verhaalmissies zijn op zichzelf leuk om een paar keer te doen. Toch heeft Battleborn teveel minpuntjes om het een doorslaand succes te noemen. Het progressiesysteem gaat naar mijn smaak veel te traag en de balans tussen de personages is zeker niet optimaal. Ook is de hoeveelheid content een beetje weinig met maar acht missies en drie multiplayermodi. Er komt gelukkig in de toekomst een nog niet bekende hoeveelheid content aan, maar daar moet dan wel weer twee tientjes voor worden gelapt. Wat wel gratis zal zijn, zijn de vijf nieuwe personages die in de toekomst uit gaan komen. Al met al is Battleborn een toffe game die vooral bij de sociale gamers in de smaak zal vallen. Er moet echter wel het een en ander gladgestreken worden door Gearbox om de game optimaal te laten presteren.